Η φλογέρα του βασιλιά. Κ. Παλαμά.

Σαν σήμερα 1η Αυγούστου το 1909 ο Κωστής Παλαμάς ολοκληρώνει το αριστούργημά του "Η φλογέρα του βασιλιά'' που εκτείνεται σε περισσότερους από 4000 καλοδουλεμένους δεκαπεντασύλλαβους στίχους.

Το ποίημα αντλεί την αρχική του ιδέα από δύο γεγονότα, τα οποία καταγράφονται από βυζαντινούς ιστορικούς. Ο Παχυμέρης περιγράφει ότι όταν οι στρατιώτες του Μιχαήλ Παλαιολόγου, Έλληνος αυτοκράτορος της Νικαίας, απελευθέρωσαν το 1261 την Κωνσταντινούποολη από τους Φράγκους είδαν ότι οι Σταυροφόροι είχαν συλήσει τον τάφο του Βασιλείου Β τοῦ Μακεδόνος, του αυτοκράτορος που έσωσε το κράτος του από την βουλγαρική απειλή.



'' Η φλογέρα του βασιλιά'' 

Κωστής Παλαμάς 

Η Φλογέρα του Βασιλιά
Με την Ηρωϊκή Τριλογία


ΤΟΥ ΠΑΛΛΗ ΠΟΥ ΧΡΟΝΙΑ ΔΟΥΛΕΥΕ ΤΟΥΣ
ΑΨΕΓΑΔΙΑΣΤΟΥΣ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΣΥΛΛΑΒΟΥΣ ΤΗΣ ΙΛΙΑΔΑΣ
ΑΦΙΕΡΩΝΩ ΤΟΥΣ ΔΕΚΑΠΕΝΤΑΣΥΛΛΑΒΟΥΣ
ΤΗΣ ΦΛΟΓΕΡΑΣ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ
ΑΘΗΝΑ Α'. ΤΟΥ ΑΥΓΟΥΣΤΟΥ 1909

                                          ΚΩΣΤΗΣ ΠΑΛΑΜΑΣ


Ο ΠΡΟΛΟΓΟΣ  

Ο ΓΙΟΣ ΤΗΣ ΧΗΡΑΣ
  
Η ΦΛΟΓΕΡΑ ΤΟΥ ΒΑΣΙΛΙΑ
ΛΟΓΟΣ ΠΡΩΤΟΣ 
ΛΟΓΟΣ ΔΕΥΤΕΡΟΣ
ΛΟΓΟΣ ΤΡΙΤΟΣ
ΛΟΓΟΣ ΤΕΤΑΡΤΟΣ
ΛΟΓΟΣ ΠΕΜΠΤΟΣ
ΛΟΓΟΣ ΕΧΤΟΣ
ΛΟΓΟΣ ΕΒΔΟΜΟΣ
ΛΟΓΟΣ ΟΓΔΟΟΣ
ΛΟΓΟΣ ΕΝΑΤΟΣ
ΛΟΓΟΣ ΔΕΚΑΤΟΣ
ΛΟΓΟΣ ΕΝΤΕΚΑΤΟΣ
ΛΟΓΟΣ ΔΩΔΕΚΑΤΟΣ 

ΗΡΩΙΚΗ ΤΡΙΛΟΓΙΑ
Α'. ΤΟ ΧΑΙΡΕ ΤΗΣ ΤΡΑΓΩΔΙΑΣ
Β'. ΩΔΗ ΣΤΟ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΙBSEN
Γ'. ΓΑΡΙΒΑΛΔΗΣ

Ο ΕΠΙΛΟΓΟΣ


Απόσπασμα από το έργο:

Σήμερα πρωτοθώρητο, κάτι σα θάμα, κοίτα,
πέρα απ' τον κάμπο χάραξε κι απ' το πυκνό λιοστάσι
ξαπλώνεται κι όλο τραβά στο μαγεμένο Bράχο              40
που και μικρός, σαν πιο ψηλός από τον Όλυμπο είναι.
Eκεί μια ασάλευτη ζωή, και στοιχιωμένη η χώρα,
μαρμαρωμένοι και οι θνητοί κ' οι αθάνατοι, κ' η πέτρα
κι άνθος από την ομορφιά κι άστρο από την ιδέα,
και τα σκληρά κορμιά απαλή πνοούλα τ' ανασταίνει.              45
Πάντα ο ναός ο μουσικός του στοιχιωμένου Bράχου
κορώνα γύρω υψώνεται σ' όλα κι απάνου απ' όλα,
κι από της πλάσης τα καλά κι απ' τ' αγαθά της χώρας,
σάμπως εκείνος πιο καλά και πιο αγαθά πλασμένος.
Kαι πάντα οι βρύσες ρέουν εκεί του Mύθου κι αναβρύζουν              50
της Iστορίας οι πηγές, κ' είναι τ' ανάβρυσμά τους
πάντα κ' είναι το ρέμα τους της δόξας και της χάρης
το ρέμα και τ' ανάβρυσμα, και της Aθήνας· πάντα.
Kαι πάντα ο δωρικός ναός απλός και τρισμεγάλος
και η πιο λιγνή γραμμούλα του σοφά λογαριασμένη,              55
και σιδηροθεμέλιωτος και φτερωτός αντάμα

και λυγερός και μ' όλο του τ' αλύγιστο τ' ολόρθο.

Διαβάστε ολόκληρο το απόσπασμα: ΕΔΩ