Παρεκκλήσι Παναγίας Γαλακτωτροφούσας
Το παρεκκλήσι της Παναγίας Γαλακτωτροφούσας βρίσκεται στα δυτικά του χωριού στην περιοχή του Φασουρίου.
Το μνημείο ήταν γνωστό παλαιότερα σαν ένα απλό παρεκκλήσι του 16ου
αιώνα και ως τέτοιο είχε κηρυχθεί μνημείο από το τμήμα αρχαιοτήτων το 1998.
Μετά την μεγάλη πυρκαγιά, το καλοκαίρι του 2000, αλλά και κατά την διάρκεια των εργασιών συντήρησης και αποκατάστασης του ναού, αποκαλύφθηκα σημαντικά στοιχεία για παλαιότερες οικοδομικές φάσεις.
Η αρχαιότερη από αυτές χρονολογείται στα τέλη του 11ου ή στις αρχές του 12ου αιώνα και ανήκει σε ένα μονόχωρο ναό πιθανότατα τρουλλαίο, ενδεχομένως και συνεπτυγμένο σταυροειδή. Σώζονται από αυτή την αρχική φάση ο ημικύλινδρος της αψίδας με το τοξωτό παράθυρο και την ισόδομη τοιχοποιία, τα γωνιακά αψιδώματα, με εξαίρεση το νοτιοανατολικό το οποίο ανακατασκευάστηκε, οι γενέσεις των καμάρων του ανατολικού και δυτικού σκέλους στα βορειοανατολικά και στις δύο γωνίες δυτικά, τα μέτωπα των παρασταδών, ενώ διακρίνεται σε διερευνητικό άνοιγμα στο κέντρο του βόρειου τοιχώματος η αντίστοιχη τοιχοποιία από το τύμπανο του κεντρικού υπερυψωμένου αψιδώματος πάνω το οποίο κατά πάσα πιθανότητα φερόταν ο τρούλος.
Στις αρχές της Φραγκοκρατίας, πιθανότατα τον 13ον αιώνα μια συνεχής πιθανότητα ελαφρά οξυκόρυφη καμάρα αντικατέστησε τον τρούλο και ενδεχομένως τα καταστραμμένα τμήματα των καμάρων πάνω από τα σκέλη. Διακρίνεται στο κεντρικό τμήμα του νοτίου τοιχώματος η γένεση αυτής της καμάρας ενώ διασώθηκε και εντοπίστηκε κατά της εργασίες αποκατάστασης η απόληξη του υδραυλικού ασβεστοκονιάσματος της καμάρας αυτής σε όλο το μήκος του νότιου, βόρειου, αλλά και του δυτικού τοίχους. Οι θωλίτες των αρχικών κεντρικών αψιδωμάτων που έφεραν τον τρούλο εντοιχίστηκαν σε δύο ανακουφιστικά ημικυκλικά τόξα στα νέα τοιχώματα.
Αργότερα το 1790, η καμάρα αυτή αντικαταστάθηκε από μια ξύλινη δίρρικτη στέγη. Σε αυτή τη φάση ενδεχομένως να ανήκουν και τα δύο οξυκόρυφα σφενδόνια πάνω στα οποία στηριζόταν η κεντρική δοκός αν δεν είχαν προστεθεί παλαιότερα για την υποστήριξη της καμάρας.
Ερείπια οικοδομημάτων έχουν αρχίσει να αποκαλύπτονται στα δυτικά ενώ στην περίμετρο του ναού εντοπίσθηκαν μεσαιωνικές ταφές.
Η αναχρονολόγης του μνημείου επιτρέπει την ταύτιση του με το καθολικό της Μονής της Παναγίας του Στύλου το οποίο μέχρι σήμερα είχε υποθετικά θεωρηθεί σαν η επωνυμία που είχε κατά τον 13ον αιώνα η Μονή του Αγίου Νικολάου των γάτων.
Η μονή του Στύλου συναντάται στα κείμενα από τα τέλη του 11ου μέχρι τουλάχιστον και τα μέσα του 13ου αιώνα, εξαρτημένη στην Μονή του Μεγάλου Αγρού και είναι σχεδόν βέβαιο ότι η ίδρυση τους έγινε αρκετά πριν από τα τέλη του 11ου αιώνα από τους μοναχούς των ομώνυμων μοναστηριών της Μικράς Ασίας στην Κύζικο και την Λάτρο.
Παρεκκλήσι Αρχαγγέλου Μιχαήλ
Το παρεκκλήσι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ βρίσκεται στο κέντρο του χωριού. Είναι ένας ορθογώνιος πετρόκτιστος ναός με δύο εισόδους και τρία παράθυρα.
Το εικονοστάσι του ναού είναι απλό ξύλινο και έχει 8 μεγάλες εικόνες και 13 μικρές. Το πάτωμα του, που παλαιότερα ήταν πλακόστρωτο, αντικαταστάθηκε από τετράγωνο μάρμαρο.
Το ιερό ανακαινίστηκε το 2006 και τώρα φαίνεται η πέτρα με την οποία είναι κτισμένο. Την ανακαίνιση ανέλαβε η οικογένεια του Ανδρέα και της Ξένιας Παπανεοκλέους στην μνήμη του γιου τους Μιχαλάκη.
Στο βόρειο τμήμα του περιβόλου του ναού υπάρχει το παλαιό κοιμητήριο της κοινότητας ενώ στο νότιο τμήμα βρίσκεται η μικρή παλιά πετρόκτιστη αποθήκη. Υπάρχουν επίσης λίγα ελαιόδεντρα ενώ στα σύνορα του υπάρχουν κυπαρίσσια.
Ναό της Γεννήσεως του Σωτήρος Χριστού
Η κύρια εκκλησία της κοινότητας βρίσκεται στο κέντρο του χωριού.
Είναι νέα εκκλησία με τρούλο και ψιλό καμπαναριό στο δυτικό της μέρος, η οποία εγκαινιάστηκε από τον μητροπολίτη Λεμεσού στις 25 Δεκεμβρίου 2000.
Ο ναός έχει τρεις εισόδους, στην νότια είσοδο βρίσκεται το παγκάρι, και αρκετά μικρά στενόμακρα παράθυρα.
Στο δυτικό μέρος του υπάρχει γυναικωνίτης.
Ο τρούλος του είναι αγιογραφημένος και το πάτωμα του είναι από μάρμαρο.
Το εικονοστάσιο του είναι από σκαλιστό ξύλο και έχει 8 μεγάλες και 13 μικρές εικόνες. Το Ιερό είναι αγιογραφημένος ενώ ο υπόλοιπος ναός είναι σε χρώμα άσπρο.
Ο περίβολος του ναού είναι πλακόστρωτος και περιφραγμένος με πράσινο φραμό και πεύκα.
Παρεκκλήσι Αγίας Θέκλης
Στην περιοχή που βρίσκεται το παρεκκλήσι της Αγίας Θέκλης παλαιότερα υπήρχε χωριό το οποίο καταστράφηκε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας για άγνωστους μέχρι σήμερα λόγους.
Υπήρχαν θεμέλια μιας μικρής εκκλησίας και μια παλιά εικόνα της Αγίας Θέκλης. Ο Ν.Π. Λανίτης κατά την δεκαετία του 1950 φύτεψε γύρω από τα ερείπια της εκκλησίας κυπαρίσσια για προστασία των χαλασμάτων.
Μετά την εισβολή του 1974, ο Ευαγόρας Λανίτης, με προσωπικά του έξοδα, επανέκτησε το μικρό εκκλησάκι, το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα και βρίσκεται στο Αγρόκτημα Λανίτη.
Η είσοδος του παρεκκλησιού βρίσκεται στα βόρεια και υπάρχουν στενά παράθυρα στα νότια και δυτικά.
Εσωτερικά το παρεκκλήσι είναι απλό χωρίς αγιογραφίες.
Το Τέμπλο του παρεκκλησιού είναι ξύλινο σκαλιστό και σε αυτό υπάρχουν 4 μεγάλες εικόνες οι οποίες αγιογραφήθηκαν στην Μονή του Αγίου Γεωργίου Αλαμάνους το 1975.
Πηγή: http://www.asomatos.org/index.php?article=12&lang=el
Το παρεκκλήσι της Παναγίας Γαλακτωτροφούσας βρίσκεται στα δυτικά του χωριού στην περιοχή του Φασουρίου.
Το μνημείο ήταν γνωστό παλαιότερα σαν ένα απλό παρεκκλήσι του 16ου
αιώνα και ως τέτοιο είχε κηρυχθεί μνημείο από το τμήμα αρχαιοτήτων το 1998.
Μετά την μεγάλη πυρκαγιά, το καλοκαίρι του 2000, αλλά και κατά την διάρκεια των εργασιών συντήρησης και αποκατάστασης του ναού, αποκαλύφθηκα σημαντικά στοιχεία για παλαιότερες οικοδομικές φάσεις.
Η αρχαιότερη από αυτές χρονολογείται στα τέλη του 11ου ή στις αρχές του 12ου αιώνα και ανήκει σε ένα μονόχωρο ναό πιθανότατα τρουλλαίο, ενδεχομένως και συνεπτυγμένο σταυροειδή. Σώζονται από αυτή την αρχική φάση ο ημικύλινδρος της αψίδας με το τοξωτό παράθυρο και την ισόδομη τοιχοποιία, τα γωνιακά αψιδώματα, με εξαίρεση το νοτιοανατολικό το οποίο ανακατασκευάστηκε, οι γενέσεις των καμάρων του ανατολικού και δυτικού σκέλους στα βορειοανατολικά και στις δύο γωνίες δυτικά, τα μέτωπα των παρασταδών, ενώ διακρίνεται σε διερευνητικό άνοιγμα στο κέντρο του βόρειου τοιχώματος η αντίστοιχη τοιχοποιία από το τύμπανο του κεντρικού υπερυψωμένου αψιδώματος πάνω το οποίο κατά πάσα πιθανότητα φερόταν ο τρούλος.
Αργότερα το 1790, η καμάρα αυτή αντικαταστάθηκε από μια ξύλινη δίρρικτη στέγη. Σε αυτή τη φάση ενδεχομένως να ανήκουν και τα δύο οξυκόρυφα σφενδόνια πάνω στα οποία στηριζόταν η κεντρική δοκός αν δεν είχαν προστεθεί παλαιότερα για την υποστήριξη της καμάρας.
Ερείπια οικοδομημάτων έχουν αρχίσει να αποκαλύπτονται στα δυτικά ενώ στην περίμετρο του ναού εντοπίσθηκαν μεσαιωνικές ταφές.
Η αναχρονολόγης του μνημείου επιτρέπει την ταύτιση του με το καθολικό της Μονής της Παναγίας του Στύλου το οποίο μέχρι σήμερα είχε υποθετικά θεωρηθεί σαν η επωνυμία που είχε κατά τον 13ον αιώνα η Μονή του Αγίου Νικολάου των γάτων.
Η μονή του Στύλου συναντάται στα κείμενα από τα τέλη του 11ου μέχρι τουλάχιστον και τα μέσα του 13ου αιώνα, εξαρτημένη στην Μονή του Μεγάλου Αγρού και είναι σχεδόν βέβαιο ότι η ίδρυση τους έγινε αρκετά πριν από τα τέλη του 11ου αιώνα από τους μοναχούς των ομώνυμων μοναστηριών της Μικράς Ασίας στην Κύζικο και την Λάτρο.
Παρεκκλήσι Αρχαγγέλου Μιχαήλ
Το παρεκκλήσι του Αρχαγγέλου Μιχαήλ βρίσκεται στο κέντρο του χωριού. Είναι ένας ορθογώνιος πετρόκτιστος ναός με δύο εισόδους και τρία παράθυρα.
Το ιερό ανακαινίστηκε το 2006 και τώρα φαίνεται η πέτρα με την οποία είναι κτισμένο. Την ανακαίνιση ανέλαβε η οικογένεια του Ανδρέα και της Ξένιας Παπανεοκλέους στην μνήμη του γιου τους Μιχαλάκη.
Στο βόρειο τμήμα του περιβόλου του ναού υπάρχει το παλαιό κοιμητήριο της κοινότητας ενώ στο νότιο τμήμα βρίσκεται η μικρή παλιά πετρόκτιστη αποθήκη. Υπάρχουν επίσης λίγα ελαιόδεντρα ενώ στα σύνορα του υπάρχουν κυπαρίσσια.
Ναό της Γεννήσεως του Σωτήρος Χριστού
Η κύρια εκκλησία της κοινότητας βρίσκεται στο κέντρο του χωριού.
Ο ναός έχει τρεις εισόδους, στην νότια είσοδο βρίσκεται το παγκάρι, και αρκετά μικρά στενόμακρα παράθυρα.
Στο δυτικό μέρος του υπάρχει γυναικωνίτης.
Ο τρούλος του είναι αγιογραφημένος και το πάτωμα του είναι από μάρμαρο.
Το εικονοστάσιο του είναι από σκαλιστό ξύλο και έχει 8 μεγάλες και 13 μικρές εικόνες. Το Ιερό είναι αγιογραφημένος ενώ ο υπόλοιπος ναός είναι σε χρώμα άσπρο.
Ο περίβολος του ναού είναι πλακόστρωτος και περιφραγμένος με πράσινο φραμό και πεύκα.
Παρεκκλήσι Αγίας Θέκλης
Στην περιοχή που βρίσκεται το παρεκκλήσι της Αγίας Θέκλης παλαιότερα υπήρχε χωριό το οποίο καταστράφηκε κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας για άγνωστους μέχρι σήμερα λόγους.
Υπήρχαν θεμέλια μιας μικρής εκκλησίας και μια παλιά εικόνα της Αγίας Θέκλης. Ο Ν.Π. Λανίτης κατά την δεκαετία του 1950 φύτεψε γύρω από τα ερείπια της εκκλησίας κυπαρίσσια για προστασία των χαλασμάτων.
Μετά την εισβολή του 1974, ο Ευαγόρας Λανίτης, με προσωπικά του έξοδα, επανέκτησε το μικρό εκκλησάκι, το οποίο υπάρχει μέχρι σήμερα και βρίσκεται στο Αγρόκτημα Λανίτη.
Η είσοδος του παρεκκλησιού βρίσκεται στα βόρεια και υπάρχουν στενά παράθυρα στα νότια και δυτικά.
Εσωτερικά το παρεκκλήσι είναι απλό χωρίς αγιογραφίες.
Το Τέμπλο του παρεκκλησιού είναι ξύλινο σκαλιστό και σε αυτό υπάρχουν 4 μεγάλες εικόνες οι οποίες αγιογραφήθηκαν στην Μονή του Αγίου Γεωργίου Αλαμάνους το 1975.
Πηγή: http://www.asomatos.org/index.php?article=12&lang=el
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου